Η αυτοκριτική των αμετανόητων

Πολύς λόγος γίνεται για την αυτοκριτική των πολιτικών.Υπάρχει η αίσθηση του λάθους στη χριστιανική ηθική, που κάποιος μπορεί να πάει  για εξομολόγηση, να πει τα σφάλματά του και με μια ποινή από τον εξομολόγο να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του.
Οι πολιτικοί με τη δράση τους μπορεί να πέσουν σε αμαρτήματα πολιτικά, έξω από την πολιτική ηθική, που όμως μπορεί να έχουν συνέπειες για την κοινωνία.Είναι "αντρίκειο" να αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του, να αναγνωρίζει τα λάθη του. Για τον πολιτικό όμως μέχρι εκεί. Η επόμενη κίνηση είναι να πάει σπίτι του. Και να μείνει εκτός πολιτικής.

Aυτoκριτική (όταν είναι γενναία καί ειλικρινής)...

...: Γεννήτρια νέων πολιτικών μέ αποφυγή τών παλαιών λαθών

Α. Προσυνεδριακή Συνδιάσκεψη τής Νέας Δημοκρατίας γιά τήν Υγεία (Καλαμάτα,25-4-2010)
Αντιγράφω από τά πρακτικά :...
Mάριος Σαλμάς (Τομεάρχης Υγείας, τέως Υφυπουργός Υγείας, Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας) :«Κυρίες καί Κύριοι,Η Νέα Δημοκρατία δέν εφάρμοσε όταν έγινε Κυβέρνηση τό 80 % τού Προεκλογικού Προγράμματος πού είχε γιά τήν Υγεία τό 2004. Ενός προγράμματος 60 σελίδων».
Αθανάσιος Γιαννόπουλος (τέως Υφυπουργός Υγείας, Βουλευτής Φθιώτιδος) :
«...Η Νέα Δημοκρατία δέν εφάρμοσε ως Κυβέρνηση τό 95 % τού Προγράμματος πού είχε γιά τήν Υγεία τό 2004».
Β. Συνέδριο τής Νέας Δημοκρατίας, θεματική λειτουργία γιά τήν Υγεία (Αθήνα, 26-6-2010)
Mάριος Σαλμάς (Τομεάρχης Υγείας, τέως Υφυπουργός Υγείας, Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας) :«Κυρίες καί Κύριοι Σύνεδροι,Ανήκω σέ μία γενιά πολιτικών στήν Ευρώπη πού χρέωσαν καί υποθήκευσαν οικονομικά τίς χώρες τους,
- Είτε μέ τήν δράση τους,
-Είτε γιατί δέν αντέδρασαν όταν παρακολουθούσαν άλλους νά σβύνουν τίς ελπίδες καί τά όνειρα.
Καί οι άλλοι μπορεί νά κρύβονται στούς πολλούς, αλλά η ατομική πολιτική ευθύνη, όσο κι άν συγκαλύπτεται από μερίδα ωφελημένων, δέν μπορεί νά απορροφηθεί από τό Κόμμα.
Τά κόμματα δέν είναι πλυντήριο ατομικής πολιτικής ευθύνης.
Τά κόμματα χρειάζεται νά μείνουν.Τά πρόσωπα πρέπει νά διευκολύνουν.
Καί είναι αρκετοί πού διαχρονικά απέτυχαν στούς τομείς ευθύνης τους.
Αυτοί κοιμούνται μέ τό άγχος άν θά γράψουν κάτι από τό χθές οι εφημερίδες.Καί τρέμουν γιά τό αύριο στίς τύψεις γιά τό χθές».
Απόστολος Ζέρβας (Ιατρός Παιδίατρος, εκπρόσωπος στόν Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο) :«Αγαπητοί Κύριοι Σύνεδροι,Ονομάζομαι Απόστολος Ζέρβας, ασκώ τό λειτούργημα τού Παιδιάτρου στήν Κατερίνη, είμαι εκλεγμένο μέλος στόν Π.Ι.Σ. καί είχα τήν ευτυχή συγκυρία νά υπηρετήσω ως σύμβουλος στό Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης επί 5ετία, προσφέροντας στόν τομέα τής υγείας καί τής πρόνοιας ανιδιοτελώς καί μέ όλες μου τίς δυνάμεις.
Θεωρώ ότι πρέπει νά είμαι υπερήφανος, διότι τό έργο πού επιτελέσαμε τήν πρώτη 2ετία υπό τήν ηγεσία καί καθοδήγηση τών άξιων Υπουργών κυρίων Νικ. Κακλαμάνη, Αθαν. Γιαννόπουλου καί Γεώργ. Κωνσταντόπουλου, ήταν τιτάνιο καί επιτυχές.Δυστυχώς όμως η συνέχεια μέ τόν επόμενο Υπουργό, ο οποίος δέν είχε τόν χρόνο νά δεχθεί στό γραφείο του ούτε έναν γενικό διευθυντή ή ανώτερο υπηρεσιακό παράγοντα τού Υπουργείου, τού οποίου υποτίθεται ότι ηγείτο, ήταν άν όχι αρνητικό τουλάχιστον μηδενικό.Επιτρέψτε μου νά σάς αναφέρω μερικά από τά έργα του :
1.Παράνομες καί επιλεκτικές επιχορηγήσεις μέσω τού Ειδικού Κρατικού Λαχείου, τό οποίο παραδοσιακά ανήκε στίς αρμοδιότητες τού Υφυπουργού Πρόνοιας.
2.Αύξηση τού χρέους τών νοσηλευτικών ιδρυμάτων σέ δυσθεώρητα ποσά.
3.Ψήφιση νόμου τό 2007 περί Επιτροπής Προμηθειών Υγείας, ο οποίος εφαρμόσθηκε μετά από 2ετία, ενώ συνεχώς επικαλείτο τήν εξοικονόμηση 0,5 δισεκατομμυρίου ευρώ ετησίως.
4.Προμήθεια 16 εκατομμυρίων εμβολίων κατά τού ιού τής γρίπης τύπου Α, κόστους περίπου 112 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ διετέθησαν μόνον 400.000 εμβόλια.
5.Παράνομες προεκλογικές προσλήψεις στό Κέντρο Ελέγχου καί Πρόληψης Νοσημάτων
(ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ.).
6.Διάτρητος νόμος γιά τήν απαγόρευση τού καπνίσματος, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε πολυδάπανη διαφημιστική εκστρατεία.
7.Προεκλογικά εγκαίνια τού Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης, τό οποίο σημειωτέον ακόμη και σήμερα δέν λειτουργεί.
Σάς ευχαριστώ γιά τήν προσοχή σας».

ΠΗΓΗ: http://kefalos-net.blogspot.com/2010/06/blog-post_28.html

Ο κ. Σαλμάς, υπεύθυνος σήμερα του τομέα Υγείας  της Νέας Δημοκρατίας ομολογεί την ανικανότητά του και βραβεύεται με τη θέση του υπευθύνου του τομέα υγείας!

Ο, σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο, αποτυχών Υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος προορίζεται για αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτοί είναι που θα σώσουν αύριο την Ελλάδα!!

Τα ίδια συμβαίνουν και στο δήμο μας. Εδώ δεν ομολογείται η ανικανότητα, δεν υπάρχει αυτοκριτική. Δεν αποφασίζει κανείς να πάει σπίτι του. Και οι ηλίθιοι δημότες θα τους δώσουν ακόμα μια ευκαιρία. Να καταστρέψουν τον τόπο.

Η Νέα Δημοκρατία φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους

Η Νέα δημοκρατία φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους. Αυτό φαίνεται στις φωτογραφίες για την εκλογή αντιπροσώπων στην Πολιτική Επιτροπή.

Παλιότερα ένα τραγουδάκι έλεγε: "στην μπανιέρα δυό - δυό". Στη ΝΔ λένε: "Στο παραβάν δυό - δυό"
Η αποθέωση των δημοκρατικών διαδικασιών.

Λέγεται ότι από τους 4800 συνέδρους ψήφισαν περίπου 2800. Οι άλλοι έφυγαν νωρίς!

Ξανά στα μανταλάκια

Είναι πολύ εύκολο να κρεμάς στα μανταλάκια άλλους.

Αυτόν που έβαλε η φωτογραφία του δημοτικού συμβούλου του δήμου Αχαρνών Θεόδωρου Χαραλαμπίδη με τη φωτογραφία του δημοτικού συμβούλου του δήμου Άνω Λιοσίων Τριαντάφυλλου  Χαραλαμπίδη τι να τον κάνουμε;.

Στα μανταλάκια

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!!

Υπάρχει κράτος;

Όπως έχω γράψει και άλλη φορά το σύνταγμα προστατεύει την εργασία, όπως προστατεύει και το δικαίωμα της μετακίνησης στον πολίτη. Μόνο που αυτό το σύνταγμα δεν το ψήφισε το ΚΚΕ και όπως δηλώθηκε από κορυφαία στελέχη τού δεν είναι υποχρεωμένο να υπακούει!!

Ο κάθε πολίτης ζητάει από την πολιτεία να προστατεύσει τα συνταγματικά διακαιώματα των πολιτών. Ο πολίτης αναρωτιέται. Υπάρχει κράτος; Γιατί το λέει αυτό; Να γιατί.



Είναι γνωστό το σύνθημα νόμος είναι το δίκιο του εργάτη (και του ναυτεργάτη βεβαίως) και δε χρειάζεται υπακοή σε άλλους νομούς. Ακούστε.



Τελικά δημιουργείται κλίμα να αρχίσουν αυτοδικίες; Να πάμε σε ένα μίνι εμφύλιο;  Τελικά οι χαμένοι θα είναι πάλι οι ίδιοι.

Στα μανταλάκια

Εκεί θα κρεμαστούν οι τοπάρχες. Αυτό γράφει ο δημοσιογράφος και σχολιαστής Κώστας Καλογράνης στην τοπική εφημερίδα "Νέοι Στόχοι".

Ένα από τα πρώτα σχόλια στο φύλλο της 16 Ιουνίου αναφέρεται στον ...πονηρούλη Αφουξενίδη ως πρόεδρο της ΚΕΤΕΔΑ, αντί του σωστού ΚΕΠΕΔΑ.

Προφανώς η ενασχόληση του με τον σταθμό ΞΕΝΙΟΣ των Άνω Λιοσίων και το γραφείο τύπου του Δήμου Άνω Λιοσίων δεν του επέτρεπαν να ασχοληθεί με το δήμο Αχαρνών και τις δημοτικές του επιχειρήσεις.

Αυτή η ανάρτηση είναι για να πληροφορηθεί τον τίτλο της ΚΕΠΕΔΑ ο κατά τα άλλα αξιόλογος δημοσιογράφος και όχι να κρεμάσει τον εαυτό του στα μανταλάκια. Εκεί που μερικές φορές θέλουμε όλοι κρέμασμα.Και μερικοί όχι μόνο σε αυτά.

Συνδικαλιστικός (;) φασισμός

Ο συνδικαλισμός είναι για να προασπίζει τα συμφέροντα των εργαζομένων, που πρέπει να είναι μέσα στα πλαίσια του κοινωνικού και του δημόσιου συμφέροντος. Πολλές φορές στο συνδικαλισμό επικρατεί το στενό συμφέρον μιας ομάδας εργαζομένων, έστω και αν αυτό είναι σε βάρος μιας άλλης μερίδας εργαζομένων ή του κοινωνικού συνόλου.
Στην Ελλάδα υπάρχουν ομάδες ατόμων, που αντί να έχουν στόχο το γενικότερο συμφέρον κινούνται και με βάση το προσωπικό συμφέρον. Την προσφορά στην κοινωνία και στους εργαζόμενους το κάνουν επάγγελμα. Αυτοί έχουν όνομα, λέγονται βουλευτές που ξεκινάνε έτσι και καταλήγουν βολευτές, λέγονται συνδικαλιστές που σε μερικές κατηγορίες συνταξιοδοτούνται και ως συνδικαλιστές, λέγονται δήμαρχοι και παράγοντες της αυτοδιοίκησης που ανακυκλώνονται με διάφορες ιδιότητες, όπως σύμβουλοι σε δημάρχους ή δημοτικά νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις. Οι συνδικαλιστές συνήθως γίνονται το όχημα να παρεμβαίνουν τα πολιτικά κόμματα στην κοινωνία. Αυτό γίνεται σήμερα με τα λεγόμενα αριστερά κόμματα, πριν αρκετά χρόνια με το ΠΑΣΟΚ και λίγα χρόνια αργότερα όταν η Νέα Δημοκρατία έχασε την εξουσία.

Σήμερα κυρίως το ΚΚΕ έχει το ΠΑΜΕ με τους οπαδούς τους με τα μικρά σημαιάκια με τα χοντρά κοντάρια, για ώρα ανάγκης. Καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια, εργοστάσια και επιχειρήσεις για να προασπίσουν τους εργαζόμενους κάποιων κλάδων, που μπορεί και να μη ζήτησαν βοήθεια, παραδείγματα αυτής της τακτικής είναι η απεργία στο metro και στο λιμάνι του Πειραιά.

Απεργία των ναυτικών και πάλι?

Για την ερχόμενη Τετάρτη 23 Ιουνίου έχουν εξαγγείλει απεργιακή κινητοποίηση και πάλι, ορισμένα σωματεία ναυτικών.

Τα αιτήματα τα γνωστά-αόριστα που προωθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος... και ο συνδικαλιστικός βραχίονας του, το ΠΑΜΕ, και κανένα λογικό κλαδικό αίτημα ουσίας που να αφορά τον Έλληνα ναυτικό.

Και επειδή κανένα έρεισμα δεν υπάρχει στις τάξεις των ναυτικών, οι επαγγελματίες συνδικαλιστές θα προσπαθήσουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους επιστρατεύοντας τον κομματικό «στρατό» τον οποίο θα εφοδιάσουν με πλακάτ του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, και θα τους εγκαταστήσουν στους καταπέλτες των ακτοπλοϊκών πλοίων (η εύκολη λύση για προβολή ή το εύκολο θύμα), ενώ κάποια ώρα θα κάνουν και την καθιερωμένη παρέλαση τους στο λιμάνι.

Και πια είναι η θέση της ΠΝΟ για όλα αυτά?

Ποιος θα προστατεύσει τους ναυτικούς και θα τους βοηθήσει να διασφαλίσουν το δικαίωμα τους στην εργασία? Ναι υπάρχει και αυτό, και ας το έχουμε ξεχάσει ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Ποιος θα προστατεύσει τους Έλληνες πολίτες που θέλουν να ταξιδέψουν στα νησιά?

Είναι δυνατόν μια ομάδα συνδικαλιστών-κομματικά όργανα να καταλύει τις δημοκρατικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην εργασία των ναυτικών και το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης των Ελλήνων πολιτών?

Αυτό το πράγμα το λέμε δημοκρατία?
ΠΗΓΗ: http://naftikos.blogspot.com/2010/06/blog-post_21.html

Φωνή λαού, οργή λαού

Πολύ δύσκολα ένας πολίτης μπορεί να συμπυκνώσει σε ένα γράμμα αυτά που λέει ο λαός κάθε μέρα.
Εκεί είναι καταχωρημένη η φωνή του λαού που έχει αρχίσει να γίνεται οργή. Μιλάει για ένα σύστημα που σάπισε. Ένα σάπισμα για το οποίο είμαστε υπεύθυνοι όλοι και εμείς και οι άλλοι. Ένα σύστημα που απαξιώθηκε, ένα σύστημα που "στράβωσε" και θα κάνει καιρό να "ισιώσει". Όταν τελειώσει το διάβασμα του γράμματος, ας σκεφτεί ο καθένας μας τι πρέπει να κάνει για να αλλάξει αυτό το σύστημα, αυτή η κοινωνία.

Γράμμα- ποταμός, ενός πατέρα που οδηγείται στη φυλακή για χρέη στο ΤΕΒΕ!

"Θα σας παρακαλούσα να το δημοσιεύσετε και να το προβάλετε όσο περισσότερο μπορείτε. Είναι το γράμμα ενος αδελφικού μου φίλου που σε λιγες μερες θα μπει στην φυλακή... Πάλεψε για πάνω από 10 χρόνια με τον καρκίνο στα οστά και τον κέρδισε, αλλά την κρατική αδικία δεν μπορεί να την κερδίσει και δεν δεχεται ούτε να πληρώσουμε για αυτόν οι φίλοι του. Τουλάχιστον ας γίνει για άλλη μια φορά γνωστό σε τι κράτος ζούμε ποιους τιμωρούν μπας και ξυπνήσουμε."
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Γράμμα- ποταμός, ενός πατέρα που οδηγείται στη φυλακή για χρέη στο ΤΕΒΕ!


Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης, διαφάνειας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Φέρες 10 Ιουνίου 2010

Κύριε Υπουργέ,
Ονομάζομαι Γιώργος Αποστολόπουλος και ζω, σήμερα, στον Έβρο.

Μέχρι πριν από επτά χρόνια ζούσα στην Κομοτηνή, όπου διατηρούσα και εργαζόμουν σκληρά σ΄αυτή, μια μικρή επιχείρηση παροχής υπηρεσιών ασφαλείας (security) η οποία βούλιαξε το 2003, κάτω από το βάρος μιας άσχημης συγκυρίας προσωπικών λαθών και λανθασμένων επιλογών, μιας άσχημης περιπέτειας με την υγεία μου, ψεύτικων υποσχέσεων εκ μέρους της πολιτείας και νόμων φτιαγμένων έτσι που να μη μ΄αφήσουν ν΄αναπτυχθώ παραπάνω από όσο χρειαζόταν για να μπορώ να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου προς το δημόσιο.

Το δημόσιο, που ήθελα δεν ήθελα, το είχα συνεταίρο στην, κατά τα άλλα «ατομική» επιχείρησή μου. Ένας συνεταίρος που μόνο έπαιρνε απ΄το ταμείο, χωρίς ποτέ να δώσει τίποτα, χωρίς ποτέ να δουλέψει δίπλα μου στα ατέλειωτα ξενύχτια των φυλάξεων, χωρίς ποτέ να τρέξει μαζί μου στον ψυχοφάγο αγώνα για την είσπραξη των οφειλόμενων. Δεν επιδοτήθηκα ποτέ, Υπουργέ μου. Ούτε το βοήθημα που δινότανε στους νέους επαγγελματίες πήρα, γιατί, λέει, το επάγγελμά μου δεν ήταν στη λίστα. Όποιος άνοιγε ένα ψιλικατζίδικο για να απασχοληθεί αυτός και η γυναίκα του, το έπαιρνε αυτό το βοήθημα. Εγώ που φύλαξα μια πόλη και τη βιομηχανική της περιοχή δεν πήρα ποτέ τίποτα!

Ήρθατε τότε, οι πολιτικοί, και μου μιλήσατε για ανάπτυξη της Θράκης. Υποσχεθήκατε νόμους που θα φέρνανε επενδύσεις και δουλειά στον τόπο. Και με γελάσατε, κύριε. Δώσατε άπειρα χρήματα σε ψευτοεπενδυτές για να επιχειρήσουν στον τόπο μου. Ήρθανε οι απατεώνες – φίλοι της εκάστοτε κυβέρνησης- και στήσανε εργοστάσια – φαντάσματα για να αναπτύξουνε τάχα την παραμεθόριο περιοχή. Υποσχεθήκανε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, συμφωνήσανε μαζί σας να απασχολήσουν ντόπιους άνεργους και στην συνέχεια λειτουργούσανε με έξι – εφτά άτομα προσωπικό κι αυτούς ξένους.

Δεν ελέγξατε ποτέ αν τήρησαν τη συμφωνία οι φίλοι σας. Αντίθετα συνεχίσατε να τους χρηματοδοτείτε. Κι όταν αυτοί τα μάζεψαν κι έφυγαν αφήνοντας πίσω τους κι άλλους άνεργους, εσείς πάλι δεν κάνατε τίποτα. Δώσατε στους ανθρώπους αυτούς χρήματα, που δεν ήταν δικά σας, για να αναπτυχθεί η Θράκη. Κι εκείνοι πήγαν και επένδυσαν τα χρήματα αυτά στις γειτονικές χώρες και βοήθησαν την ανάπτυξή στη Βουλγαρία και τα Σκόπια, αφήνοντας στη Θράκη μόνο χρέη και ακάλυπτες επιταγές, βυθίζοντας μικρομάγαζα σαν το δικό μου. Κάντε μια βόλτα στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής, δείτε τα κουφάρια των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, δικών σας και δικών τους και θα καταλάβετε τι λέω.

Σε μια κίνηση απελπισίας, τότε, πήρα μια στίβα ακάλυπτες επιταγές που με είχανε φορτώσει αυτοί τους οποίους είχατε χρυσοπληρώσει για να με «αναπτύξουν» και πήγα στον Εισαγγελέα της έδρας ζητώντας του βοήθεια. Μου απάντησε πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, επειδή οι οφειλέτες μου ήταν ανώνυμες εταιρείες και πως θα πετούσα τα λεφτά μου αν προσπαθούσα να τους πιέσω να με πληρώσουν. Είχε δίκιο ο άνθρωπος και είναι ο μόνος που μου είπε την αλήθεια. Δεν τον άκουσα. Ξόδεψα εκατομμύρια σε δικηγόρους και κλητήρες, χωρίς ποτέ να πάρω κάτι απ΄τα χρωστούμενα. Σήμερα δεν έχω χρήματα να πληρώσω ένα δικηγόρο να μου παρασταθεί στη δύσκολη στιγμή μου. Το καλύτερο απ΄όλα; Το κράτος – συνεταίρος ήθελε το μερτικό του κι απ΄τα λεφτά που δεν εισπράχτηκαν ποτέ!

Με αδικήσατε Υπουργέ μου της δικαιοσύνης. Δεν φροντίσατε όταν τους δίνατε τα χρήματα, να φτιάξετε και τους κατάλληλους νόμους ώστε με τα χρήματα αυτά να κάνουν πράξεις τις υποσχέσεις. Μου τάξανε ανάπτυξη και μου δώσανε «πέτσινες» επιταγές. Μου τάξατε επιτυχία και μου φέρατε καταστροφή.

Τον καιρό της «δόξας» μου ήμουν απ΄τους αγαπημένους σας. Ένας πετυχημένος ντόπιος επιχειρηματίας, που έδινα δουλειά σε περισσότερο κόσμο απ΄όσο οι Χρυσοεπιχορηγούμενες Α.Ε.- πελάτες μου, πρόεδρος σε τρείς συλλόγους και μέλος του Δ.Σ. άλλων έξι, αγαπητός στην τοπική κοινωνία, απ΄τους πρώτους καλεσμένους στις διάφορες εκδηλώσεις και δεξιώσεις σας. Μέχρι που μου προτείνατε να γίνω δημοτικός σύμβουλος. Πιστεύατε, τότε, πως η παρουσία μου δίπλα σας θα τόνιζε τη λάμψη σας, νομίζατε πως θα μπορούσα να επηρεάσω ψηφοφόρους προς όφελός σας. Εκεί σας γέλασα, μια φορά κι εγώ. Ποτέ δεν είπα σε κανέναν, ούτε στη γυναίκα και τα παιδιά μου, ποιόν να ψηφίσει.

Με χειροκροτούσατε όταν, για χρόνια, με δικά μου έξοδα, επάνδρωνα το πυροφυλάκιο της Νυμφαίας, τη νύχτα, αφού η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν είχε το απαιτούμενο προσωπικό για να το κάνει. Με βραβεύσατε, γιατί ήμουν απ΄τους πρωτεργάτες που έστησαν το παράρτημα της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης στη Ροδόπη Με αποκαλούσατε ραχοκοκαλιά της οικονομίας τότε. Σήμερα, που δεν έχω να πληρώσω φυσικοθεραπευτή για τον διαλυμένο μου αυχένα, δε με θυμάται κανείς σας.
Ήμουν η καλύτερη παρέα, τότε, όπου βρισκόμουν γινόταν γλέντι.

Σήμερα, οι λίγοι φίλοι που μου απομείνανε, τις λίγες φορές που με επισκέπτονται, μου φέρνουν για δώρο τα αντικαταθλιπτικά μου, που ξέρουν πως δεν έχω τη δυνατότητα να αγοράσω. Το σπίτι μου ήταν πάντοτε γεμάτο κόσμο, τότε. Σήμερα ζω σ΄ένα καλύβι στο Δέλτα του Έβρου, ξεχορταριάζοντας αυλές, σκάβοντας μπαξέδες και ξεναγώντας τους επισκέπτες στο βάλτο για να επιβιώσω. Δεν παραπονιέμαι, πληρώνω τα λάθη μου. Πληρώνω όμως και τα δικά σας λάθη κι αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Κι εδώ ήρθατε και με βρήκατε κι εδώ με χειροκροτήσατε, γιατί ήμουν , λέει, ο ακρίτας και ο φύλακας των συνόρων. Και πάλι με γελάσατε. Λίγα χρόνια μετά, θελήσατε –στο όνομα κάποιας τάχα πράσινης ανάπτυξης και για λογαριασμό των συμφερόντων που θέλουνε να φτιάξουν bungalows στο Δέλτα- να με διώξετε κι από δω. Από ακρίτας έγινα καταπατητής απ΄τη μια μέρα στην άλλη!
Έτσι πήγε η ζωή μου, αυτή ήταν η επαφή μου με την πολιτεία και τους πολιτικούς της. Όπου ανταμώσαμε με πιάσατε κορόιδο, όποτε με ζυγώσατε ήταν για να με εκμεταλλευτείτε.

Με κοροϊδέψατε για χρόνια όταν οι δάσκαλοί μου στο σχολειό μου μαθαίνανε πως ο Τούρκος είναι ο εχθρός μου, όταν οι αξιωματικοί μου στο στρατό μου μιλάγανε για τη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικρασίας ή με κοροϊδέψατε όταν είπατε πρόπερσι πως οι πρόγονοί μου πέθαναν λόγω συνωστισμού; Ποιο απ΄τα δύο είναι αλήθεια και ποιο ψέμα; Η γιαγιά μου πάντως που πέθανε δείχνοντας προς την Αίνο, μίλαγε για σφαγή.

Με κοροϊδέψατε όταν με κάνατε έφεδρο αξιωματικό, γιατί τάχα ήμουν καλύτερους απ΄τους άλλους. Μου πήρε χρόνια για να καταλάβω ότι απλά μου κλέψατε έξι επί πλέον μήνες απ΄τη ζωή μου και πως με θέλατε μόνο για να κάνω το άχαρο κομμάτι της δουλειάς και για να πληρώσω στο τέλος τα υλικά που είχανε χάσει οι επαγγελματίες του στρατού σας. Κανείς δε θα θυμάται σήμερα εκείνο το τρελό παιδί που το ΄87, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, πέρασε νύχτα το ποτάμι, με το κουπί, για να δει αν οι Τούρκοι είχαν φέρει άρματα απέναντι. Κανείς, εκτός ίσως από κείνον τον συνταγματάρχη που με κοίταγε με γουρλωμένα μάτια, όταν του ΄λεγα πως στην άλλη όχθη δεν υπάρχει ψυχή.

Μα την έκφραση του προσώπου του, εγώ δε θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν το παράσημό μου εκείνο το βλέμμα. Κι ήταν καλύτερο απ΄οποιοδήποτε παράσημο θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος από σας. Με κοροϊδέψατε όταν κάνατε πως δε βλέπατε τα 4 ένσημα που μου κόλλαγε ο εργοδότης μου, ενώ δούλευα 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, για να μη χάσω τη δουλειά, να θρέψω τα παιδιά μου, να τα μεγαλώσω με αξιοπρέπεια, χωρίς να ζητώ ενίσχυση από γονείς και πεθερικά.

Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι.

Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία).

Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ;

Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.

Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους.

Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας –που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε.

Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;

Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλλημα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παληκαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.
Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια.

Αμπαρωμένοι σ΄ένα δικό σας κόσμο, πολύ μακριά απ΄το δικό μου κι ακόμη μακρύτερα απ΄τον πραγματικό, θωρακισμένοι, κυκλωμένοι από σωματοφύλακες μη σας πειράξει κανείς, από μυαλοφύλακες μη τυχόν κι αλλάξει η σκέψη σας, από ψυχοφύλακες, μήπως αγγίξει κανείς την ψυχή σας και ξεφύγει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς, από διορισμένους κόλακες που σας γλύφουν λέγοντας πως ότι κάνετε είναι σωστό και φροντίζουν να μη δείτε ποτέ την πραγματικότητα, απόμακροι κι απρόσιτοι, άτολμοι και άβουλοι εκτελεστές των εντολών που σας δίνουν ξένοι, πειθήνια όργανα μιας θολής παγκόσμιας διακυβέρνησης, στην οποία κάποιοι λίγοι από σας θα είναι κάτι λίγο κι υπόλοιποι, μαζί με μας, απολύτως τίποτα.

Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη. Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;
Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.
Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος
--------------------------------------------------------------------------------
"ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝΕ ΦΥΛΑΚΗ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ.....ΠΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ.
ΘΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΠΡΙΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ...."  

Κάθε πράγμα έχει δύο όψεις

Είμαστε σε ένα κοινωνικό καζάνι που βράζει. Όλοι διαμαρτυρόμαστε για την οικονομική κατάσταση που υπάρχει σήμερα. Οι αιτίες πολλές και οι ευθύνες σε πολλούς, άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο. Σε αυτή την κατάσταση λογικό είναι να απαντούν οι εργαζόμενοι με απεργίες, όταν νομίζουν ότι θίγονται τα κλαδικά τους συμφέροντα ή τα προσωπικά τους συμφέροντα. Επικεφαλής οι συνδικαλιστές που πολλές φορές οδηγούν τους εργαζόμενους σε κινήσεις που υποτίθεται ότι τους προστατεύουν, αλλά πρώτα απο όλα το συμφέρον του συνδικαλιστή και της παράταξής του.
Υπάρχει η απεργία των εργαζομένων στο metro. Διαβάστε μερικές απόψεις:

Aπεργία στο μετρό

Νέα απεργία την Πέμπτη εξήγγειλαν τα σωματεία των εργαζομένων στο Μετρό διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της διοίκησης να μην ανανεώσει τις συμβάσεις 271 εργαζομένων.
Σύμφωνα με το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είχαν προσληφθεί παράνομα.

Έχουν ήδη ξεκινήσει οι αποχωρήσεις των εργαζομένων δήλωσε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ και την «Πρώτη Γραμμή», ο Μάνθος Τσάκος, μέλος της σωματείου εργαζομένων της «Αττικό Μετρό». Δεν απέκλεισε και δεύτερο κύμα αποχωρήσεων με απόφαση της διοίκησης.

Πρόσθεσε ότι οι εργαζόμενοι αντιδρούν καθώς πλέον κρίνεται η ασφάλεια του Μετρό. Υπογράμμισε ότι από τις αποχωρήσεις δημιουργείται πρόβλημα στη συντήρηση των συρμών.

Την Πέμπτη θα αποφασίσουν την περαιτέρω στάση τους.

Στο μεταξύ, στάση εργασίας από τις 11 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα έχουν εξαγγείλει για την Πέμπτη και οι εργαζόμενοι στα υπόλοιπα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Στον ΟΣΕ η στάση θα πραγματοποιηθεί από τις 12 έως τις 4 για το σχέδιο εξυγίανσης.

Η άλλη άποψη για τη μη ανανέωση των συμβάσεων στο Μετρό...

Οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην εταιρεία λειτουργίας του Μετρό για τη δήθεν απόλυση συναδέλφων τους, είναι εκτός από παράνομες και καταχρηστικές, όπως έκρινε η Δικαιοσύνη, και αδικαιολόγητες, αφού κανείς συνάδελφός τους δεν απολύθηκε. Ναι, η αλήθεια είναι ότι δεν απολύεται κανείς. Το πραγματικό γεγονός είναι ότι δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις που υπογράφθηκαν προεκλογικά, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2009.
Η επιλογή αυτή της Διοίκησης είναι μονόδρομος, μετά το Πόρισμα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή, που...
διενήργησε έλεγχο στην εταιρεία.
Πρόκειται για συμβάσεις, που κρίθηκαν από τον Γενικό Επιθεωρητή ως «υπεράριθμες προσλήψεις» και επιβάρυναν με λειτουργικά έξοδα την εταιρεία, η οποία εμφάνισε για πρώτη φορά το 2009 πάνω από 22.000.000 ευρώ λειτουργικό έλλειμμα.
Στο πόρισμα τονίζεται ότι «η αναλογία του κόστους μισθοδοσίας προς τα συνολικά έσοδα αυξήθηκε από 48% το 2007 στο 74% το 2009» (σελ.34).
Δεν μπορεί το Μετρό να γίνει ένας νέος ΟΣΕ. Δεν μπορεί να καταστεί βαρίδι, το οποίο θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι μισθωτοί και συνταξιούχοι για να απολαμβάνουν κάποιοι προνόμια της αδιαφάνειας που επικρατούσε. Θα τηρηθούν οι νόμοι και θα πέσει άπλετο φως στην όλη υπόθεση, αφού το πόρισμα Ρακιντζή βρίσκεται στα χέρια της Δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχει καμιά βάση στις δικαιολογίες συνδικαλιστών, ότι το Μετρό δεν θα μπορεί να εκτελεί κανονικά τα δρομολόγιά του. Θα πρέπει να γίνει γνωστό ότι ο μέσος παραγωγικός χρόνος των οδηγών στο Μετρό ανά βάρδια είναι 4,30 ώρες, όταν στον ΗΛΠΑΠ είναι 7,25 ώρες.
Θα μπορούσε να αποτελέσει χιουμοριστικό ανάγνωσμα ο τρόπος με τον οποίο υπεγράφησαν πολλές από τις συμβάσεις που δεν θα ανανεωθούν. Το διαπίστωσε ο Ελεγκτής Δημόσιας Διοίκησης: απόφοιτος ΤΕΦΑΑ, με εμπειρία αποκλειστικά σε αθλητικά κέντρα και ινστιτούτα αισθητικής προσλαμβάνεται ως υπάλληλος προμηθειών, μουσικός με μοναδική εργασιακή εμπειρία σε ορχήστρα μουσικών εκδηλώσεων προσελήφθη ως οδηγός συρμών, dealer 13 χρόνια σε καζίνο προσελήφθη ως οδηγός συρμών, άλλο άτομο με εργασιακή εμπειρία σε τοποθέτηση τεντών και συσκευασία CD προσελήφθη ως υπεύθυνος σταθμών.
Είναι χρήσιμο όμως να σταθεί κανείς σε κάποια σημεία του πορίσματος Ρακιντζή, πέραν των επί μέρους διαπιστώσεων. Όπως αναφέρεται στο πόρισμα του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, «από τον έλεγχο των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας είναι εμφανές, ότι παρόλο που τα έσοδα αυξάνονται σημαντικά, ο ρυθμός αύξησης των εξόδων από το 2008 και μετά είναι μεγαλύτερος από αυτόν των εσόδων, με συνέπεια την εμφάνιση ελλείμματος λειτουργίας για πρώτη φορά στην ιστορία της εταιρείας, καθώς και τη σταδιακή αύξησή του» (σελ.31), τονίζεται ότι:
«Ένας από τους βασικούς λόγους για τα άσχημα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας είναι το αυξημένο κόστος μισθοδοσίας, το οποίο αντανακλάται άμεσα στην αύξηση του δείκτη του λειτουργικού κόστους ανά επιβίβαση» (σελ.32). Ακόμη, «διαπιστώνεται ότι ο ρυθμός αύξησης της επιβατικής κίνησης υπολείπεται κατά πολύ του ρυθμού αύξησης του κόστους μισθοδοσίας. Μάλιστα σε απόλυτες τιμές το κόστος μισθοδοσίας το 2009, με έτος βάσης το 2001, αυξήθηκε κατά 700% περίπου» (σελ.35).
Πάντα, όπως αναφέρεται στο πόρισμα, «σύμφωνα με τα στοιχεία που χορήγησε (20 και 21/10 2009) η ΑΜΕΛ Α.Ε. μέχρι 31/03/2004 στην εταιρεία απασχολούνταν 1139 άτομα. Από την ημερομηνία αυτή μέχρι 21/10/2009 το σύνολο του προσωπικού ανήλθε στα 1688 άτομα. Καταγράφεται δηλαδή αύξηση του προσωπικού κατά 549 άτομα ή ποσοστό 50%» (σελ10). Μάλιστα «καταγράφεται μεγάλη αύξηση των προσλήψεων το 2009, αφού το έτος αυτό διενεργείται το 50% των συνολικών προσλήψεων της περιόδου 31/03/2004 – 04/10/2009» (σελ.15).
Στη σελίδα 15 του πορίσματος παρατηρείται ότι «οι προσληφθέντες εμφανίζουν όμοια χαρακτηριστικά όπως για παράδειγμα τόπος καταγωγής, εργασιακή εμπειρία στο δημόσιο ως συμβασιούχοι, βιογραφικά σταλμένα από αριθμό τηλεομοιοτυπίας του τέως ΥΠΕΧΩΔΕ και η διαδικασία αξιολόγησής τους δεν συνδέεται σε πολλές περιπτώσεις με την απόφαση πρόσληψής τους, αφού αυτή φαίνεται να έχει προαποφασιστεί (τα βιογραφικά και οι συνεντεύξεις πολλές φορές έπονται της ημερομηνίας απόφασης του Δ.Σ. για την πρόσληψη), αλλά περιορίζεται στην «εύρεση» κατάλληλης θέσης απασχόλησης για τους ήδη «προσληφθέντες» υπαλλήλους».
Οι προσληφθέντες το 2009, προκύπτει σύμφωνα με το πόρισμα (σελ. 23) ότι «εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά, όπως:
· προέλευση από συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές (35 Ν. Ροδόπης και Ν. Λάρισας)
· εργασιακή προϋπηρεσία ως συμβασιούχοι ή εκπαιδευμένοι (Stage) σε δημόσιες υπηρεσίες (70)
· βιογραφικά που έχουν σταλεί από αρ. τηλεμοιοτυπίας του τέως ΥΠΕΧΩΔΕ (40)
· σπουδάζουν σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ ακόμα και επαρχιακά (17)
· κάποιοι εξ αυτών (17) προσλαμβάνονται μολονότι αξιολογούνται αρνητικά από στελέχη της ΑΜΕΛ
· αρκετοί δεν έχουν σχετική επαγγελματική εμπειρία ενώ κάποιοι έχουν ως εμπειρία τους την απασχόλησή τους σε γραφεία βουλευτών, Γενικών Γραμματέων και Υπουργών».
«Ιδιαίτερα τη χρονική περίοδο 12/08/2009 – 04/09/2009. Σε μία σύντομη χρονική περίοδο 23 ημερών ελήφθησαν πέντε αποφάσεις Δ.Σ. για τη διενέργεια 210 συνολικά προσλήψεων».
Στο πόρισμα (σελ.25) τονίζεται ότι «το επιχείρημα ότι το σύνολο του προσωπικού που απασχολείται στις 31/12/2009 στην εταιρεία, δηλ. 1688 άτομα, δεν υπερβαίνει την πρόβλεψη του Στρατηγικού και Επιχειρησιακού σχεδιασμού (1695 άτομα) δεν δύναται να δικαιολογήσει τις προσλήψεις της περιόδου αυτής για τους ακόλουθους λόγους:
Από την ενδελεχή εξέταση του συνόλου των προσλήψεων αυτής της περιόδου διαπιστώθηκε ότι πραγματοποιήθηκαν υπεράριθμες προσλήψεις σε συγκεκριμένες ειδικότητες κυρίως χαμηλής εξειδίκευσης και συγκεκριμένα πωλητές εισιτηρίων, υπάλληλοι ασφαλείας και ελέγχου, γραμματείς/κλητήρες. Επίσης πραγματοποιήθηκαν και προσλήψεις σε υπαλλήλους μεσαίας και υψηλής εξειδίκευσης (δικηγόροι, δημόσιες σχέσεις, προμήθειες, μελέτες, εμπορική εκμετάλλευση, κ.α.) καθώς και σε θέσεις ευθύνης (δ/ντές, αν. δ/ντες, προϊστάμενοι, επιβλέποντες, κ.α.) χωρίς αυτές να προβλέπονται από το Στρατηγικό και Επιχειρησιακό σχεδιασμό της εταιρείας. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι οι προσλήψεις αυτές δεν συνοδεύονται από κανένα υπηρεσιακό ή άλλο έγγραφο που να τις συνδέει με τις επιχειρησιακές ανάγκες της εταιρείας και τους λόγους που υπαγόρευσαν την πραγματοποίησή τους καθ’ υπέρβαση και σε πλήρη αναντιστοιχία με το βασικό εργαλείο επιχειρηματικής δράσης της εταιρείας, το Στρατηγικό και Επιχειρησιακό σχέδιο».
Πολλές ακόμα, είναι οι διαπιστώσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης (σελ.28 – 29):
«* Σύμφωνα με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό την περίοδο 2005-2009 προβλεπόταν η πρόσληψη 75 κατά μέγιστο αριθμό πωλητών εισιτηρίων. Από τα στοιχεία διαπιστώθηκε η πρόσληψη 130 υπαλλήλων. Υπέρβαση 55 ατόμων.
* Σύμφωνα με το από 27/02/2009 υπηρεσιακό σημείωμα του Γεν. Δ/ντή Συντήρησης & Λειτουργίας, για τη λειτουργία των επεκτάσεων του μετρό για τα έτη 2009-2010 απαιτείτο η πρόσληψη 32 πωλητών εισιτηρίων. Μετά την αποστολή αυτού του σημειώματος, δηλ. την περίοδο 01/03/2009 – 04/09/2009 προσλήφθηκαν συνολικά 97 πωλητές εισιτηρίων. Υπέρβαση 65 ατόμων.
Διαπιστώθηκε υπέρογκη αύξηση υπαλλήλων συγκεκριμένων οργανικών μονάδων:
· Δ/νση Δημοσίων Σχέσεων από 10 σε 20 άτομα και αύξηση 100%
· Δ/νση Πληροφορικής & Οργάνωσης από 9 σε 16 άτομα και αύξηση 90%
Και έχουν ανεξαρτητοποιηθεί ή αναβαθμιστεί σε επίπεδο Δ/νσης, το Τμήμα Ποιότητας, η Υπηρεσία Εμπορικής Εκμετάλλευσης, η Υπηρεσία Προμηθειών & Συμβάσεων, η ΠΣΕΑ (με απόφαση Προέδρου και όχι με απόφαση Δ.Σ. όπως θα έπρεπε σύμφωνα με το καταστατικό) χωρίς οι ως άνω ενέργειες να προβλέπονται στο Στρατηγικό και Επιχειρησιακό σχεδιασμό της εταιρείας, ενώ δεν παρασχέθηκε κανένα έγγραφο (υπηρεσιακό σημείωμα, απόφαση Δ.Σ., επιχειρησιακή μελέτη, κ.λπ.) από το οποίο να προκύπτουν οι επιχειρηματικοί λόγοι που οδήγησαν σε αυτές τις αποφάσεις».
Το πόρισμα του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης είναι ξεκάθαρο (σελ.45): Καταγγελία των συμβάσεων σύμφωνα με το Εργατικό Δίκαιο. «Να καταγγελθούν σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Εργατικού Δικαίου, δεδομένου ότι εμφανίζουν συγκεκριμένες παρατυπίες, καταρτίσθηκαν κατά παράβαση των κανόνων που διέπουν τη συνετή άσκηση της διαχειριστικής εξουσίας σε μία ανώνυμη εταιρεία, τη χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος και δεν συνδέονται με το Στρατηγικό και Επιχειρησιακό Σχεδιασμό της εταιρείας απειλώντας ευθέως τη βιωσιμότητά της, η οποία θα απαιτήσει στο άμεσο μέλλον μεγάλα κεφάλαια για την κάλυψη των ελλειμμάτων της.
Τα κριτήρια για την καταγγελία των συμβάσεων υπαγορεύονται από την εργατική νομοθεσία, τη νομολογία των Δικαστηρίων (ΑΠ 101/2009) και τα πραγματικά περιστατικά που καταγράφονται στην παρούσα έκθεση, δεδομένου ότι από την πορεία των οικονομικών μεγεθών της εταιρείας προκύπτουν συγκεκριμένοι οικονομοτεχνικοί λόγοι που καθιστούν αναγκαία την αναδιοργάνωσή της και τη μείωση του προσωπικού για λόγους οικονομίας».
Συμβασιούχος ΜΕΤΡΟ

 Από τις δύο απόψεις μπορεί κανείς, θεατής του θέματος, να βγάλει κάποια συμπεράσματα:

• Όταν κάποιος κάνει μια σύμβαση έχει ημερομηνία λήξης και δε σημαίνει υποχρεωτικά ανανέωση. Αυτή η άποψη μόνο στην Ελλάδα υπάρχει.
• Ο παράνομος τρόπος πρόσληψης διαπιστώθηκε από Ανεξάρτητη Δημόσια Αρχή, όμως δεν διακόπηκαν οι συμβάσεις για το λόγο αυτό
• Τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης μετά από την πρόσληψη των συμβασιούχων, που το προσωπικό αυξήθηκε κατά 50% περίπου σε ένα έτος, αυξήθηκαν κατά 22 εκατομμύρια ευρώ και ο προϋπολογισμός αυτός είναι ελλειμματικούς με το ποσό αυτό.

Τελικά ποιος θα πληρώσει το έλλειμμα. Εμείς οι χρήστες του metro με αύξηση των εισιτηρίων; Θα γίνουν περικοπές σε μισθούς για να καλυφτεί η ζημιά; Θα πληρώσει τη ζημιά το κράτος, δηλ. εμείς οι πολίτες;
Έχουν κάποια άλλη πρόταση οι εργαζόμενοι στο metro που απεργούν και στερούν εκατομμύρια έσοδα από την εταιρεία;

Είναι λυπηρό να βρίσκεται κάποιος χωρίς δουλειά, αλλά αντί να καθίσουμε όλοι να αντιμετωπίσουμε συλλογικά τα προβλήματα, καθένας από εμάς αγωνίζεται να περιφρουρήσει τα κεκτημένα.

Στην καπιταλιστική Αμερική πριν μερικά χρόνια η εταιρεία FORD βρέθηκε σε παρόμοια κατάσταση. Έπρεπε να απολύσει 20.000 εργαζόμενους, προκειμένου να μην οδηγηθεί σε πτώχευση. Τέθηκε ένα δίλημμα στους εργαζόμενους. Είναι προτιμότερο να απολυθούν οι  20.000 εργαζόμενοι προκειμένου να μην κλείσει η εταιρεία με αποτέλεσμα να βρεθούν όλοι οι εργαζόμενοι στο δρόμο ή να γίνει περικοπή των μισθών κατά 20% για δύο χρόνια; Οι εργαζόμενοι διάλεξαν τη δεύτερη πρόταση. Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει η FORD.

Αν τεθεί στους εργαζόμενους του metro τέτοια πρόταση θα δεχτούν να κάνουν παρόμοια επιλογή;

Είναι άφρονες εκείνοι που πριονίζουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται!

Θα τολμίσουν;

Διάβασα στο blog "Ελεύθερο Βήμα των Αχαρνών" τα ονόματα αυτών που υπέβαλαν αιτήσεις να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι στο δήμο με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ. Σε κάποιο άρθρο διάβασα ότι η Νομαρχιακή Επιτροπή θα εκφέρει άποψη για τις υποψηφιότητες. Προφανώς θα λάβουν υπόψη τους οι κρίνοντες τα πεπραγμένα καθενός υποψηφίου, αν υπάρχουν στη αυτοδιοίκηση. Θα τους θυμίσει κάνεις ότι εκτός των άλλων "κατορθωμάτων" έχει γίνει καταλογισμός στο δήμαρχο Παναγιώτη Φωτιάδη, κατά δήλωση του ιδίου στο Δημοτικό Συμβούλιο, για το ποσό του ενάμισι εκατομμυρίου ευρώ. Αυτά αφορούν σε μη νόμιμες δαπάνες, κατά την άποψη του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Σχετίζεται αυτό με την πρόταση υποψηφιότητας του κ. Φωτιάδη από τον υιό του αντιδημάρχου Οικονομικών;
Αυτά για σήμερα.

Οι αλήτες που το παίζουν επαναστάτες.

Αυτό αναρτήθηκε στο Indymedia. Σε ένα Server που βρίσκεται μέσα στο Πολυτεχνείο. Το ίδρυμα που συντηρείται με τους φόρους και του καταστηματάρχη που λεηλάτησαν. Αναρωτιέται κανείς μέχρι που φτάνει η δημοκρατία, μέχρι που φτάνει η ανοχή της κοινωνίας, μέχρι που φτάνει η ανοχή τού κράτους.

Τι θα γίνει αν κάποιος τα "πάρει στο κρανίο" και υπάρξουν θύματα; Θα βγει η "προοδευτική αριστερά" να καταγγείλει το θύτη; Για αυτά τα γεγονότα ποια είναι η άποψη του Αλαβάνου και του Τσίπρα;




Στις 14/06/10 μπουκάραμε σε super market της αλυσιδας μασούτης επι της οδού Μ. Κυριακού λίγο πιο πάνω απο τη ροτόντα,
πήραμε είδη πρώτης ανάγκης (λαδια μακαρόνια γάλατα κλπ) καταστρέψαμε τα αντικλεπτικά
συστήματα τις δυο κάμερες και την οθόνη παρακολούθησης ενώ σπασαμε τα ταμεία και κάψαμε
ό,τι χρήματα περιείχαν.

Από την αρχή είχαμε αποφασίσει τα αγαθά της απαλοτροίωσης να μοιραστούν μεταξύ των
συντρόφων-συντροφισσών που συμμετείχαν και όχι να διανεμειθούν.
Μ΄αυτή μας την επιλογή θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο, οτι με τη συγκεκριμένη
αλλά και με αντίστοιχες πρακτικές, ο στόχος δεν είναι να αναδειχθούν κάποιοι ως σωτήρες της
κοινωνίας, θέλουμε η ίδια η κοινωνία να τις οικιοποιηθεί και να τις αγκαλιάσει/εφαρμόσει χωρίς να
περιμένει το φιλάνθρωπο -φιλόπτωχο "επαναστάτη".Ειδικά σε μια περίοδο όπως η σημερινή,
 όπου η σαπίλα του υπάρχωντος συστήματος το ωθεί προς την κατάρρευση. Όσο για τον όρο "Ρομπέν των σουπερ μαρκετ",
θεωρούμε ότι αποτελεί άλλη μια κλασσική απόπειρα απονοηματοδότησης τέτοιων δράσεων από τα ΜΜΕ που
 παρουσιάζουν τους συντρόφους σαν μια ελιτ που κλέβει για τους φτωχούς, με αποτέλεσμα το μοίρασμα των
αγαθών να παρουσιάζεται με τρόπο που να παραπέμπει στη νάρκωση και στην παθητικότητα του "κάποιος θα σκεφτεί-πράξει-φροντίσει για μας".
Εμείς δεν πιστεύουμε σε μια κοινωνία του "άβολου κοσμάκη" που για να συνεχίσει να υπάρχει πρέπει αναγκαστικά
 να εξουσιάζεται, όπως την θέλει η κυριίαρχη προπαγάνδα. Χαιρόμαστε όταν οι άνθρωποι
 πορεύονται με την πεποίθηση ότι η ζωή τους ανήκει μακριά από διαμεσολαβητές και άσκοπες φλυαρίες, όταν
οργανόνονται με πρόταγμα την αλληλεγγύη, την αντιεξουσία και την αυτοοργάνωση έχοντας σαν οδηγό την
έμπρακτη άρνηση και την επίθεση. Όταν δεν πέφτουν στο ολίσθημα της παραμύθας που πλασάρεται απο το
καθεστώς του "βοηθόντας ο ένας τον άλλον θα ξεπεράσουμε κουτσά στραβά την κρίση". Έχει σημασία
τέλος  ότι όταν μοιράζεις τα αγαθά δεν μπορεί να γνωρίζεις αν ο δέκτης είναι όντως αλληλέγγυος
ακόμη και όχι έμπρακτα ή απλά είναι υποκριτής που κοιτά την καβάτζα του και ενδεχομένως άλλες φορές να
είναι ο πρώτος που θα ρουφιανέψει στους μπάτσους. Φυσικά επικροτούμε αντίστοιχες δράσεις συντρόφων που μοιράζουν
τα αγαθά αφού όπως είπαμε πιο πάνω οι στόχοι είναι ίδιοι.

Το κάψιμο των χρημάτων, είναι μια κίνηση συμβολική και μιλάει απο μόνη της. Αυτά τα χαρτάκια, που σε δευτερόλεπτα έγιναν
στάχτες, έχουν καταφέρει σε ακόμη μικρότερο χρόνο να καταστρέψουν ζωές, σχέσεις, να μεταλλάξουν τον άνθρωπο και τις επιθυμίες
του μετατρέποντας τη ζωή σε δείκτες ψηφιοποιώντας τις αισθήσεις και τις εμπειρίες, απλοποιόντας τα αίσθημα της ευτυχίας και της δυστυχίας
στο δίπολο έχω/ δεν έχω φράγκα.
 

Όσο για τη δράση αυτή καθαυτή, πραγματοποιήθηκε όπως ακριβώς την είχαμε σχεδιάσει.Η διαφυγή μας ήταν χαλαρή και χωρίς απρόοπτα.
Χρησιμοποιήσαμε κάδους για να κλείσουμε κάποιους δρόμους προληπτικά ενώ φροντίσαμε να γνωρίζουμε τις κινήσεις των μπάτσων πριν
και κατα τη διάρκεια του σκηνικού. Χαρακτηριστικό είναι ότι γουρούνια της ομαδας Ζ κάθονταν μπερδεμένοι στο συντριβάνι στην Εγνατια περιμένοντας προφανώς ενισχύσεις
και προσπάθησε να μας προσεγγίσει αφού ήμασταν ήδη μακρυά.

Είμαστε συνειδητά και έμπρακτα αλληλέγγυοι με κάθε άλλη δράση που σαμποτάρει τον καπιταλισμό μέσα στο αστικό περιβάλλον που δραστηριοποιούμαστε.


ΥΓ1. Ενδεικτική προειδοποίση προς τους  ελληναράδες που θέλουν να το παίξουν ήρωες
θα έχουν την αντιμετώπιση που τους αρμόζει όπως και έγινε όταν εντοπίστηκε ένας τέτοιος να παίρνει τηλέφωνο τους μπάτσους κυνηγήθηκε απο συντρόφους
αυτός και το τσούρμο που ετοιμαζόταν να επέμβει.αλλα του γρηγόρου η μάνα ποτε δεν έκλαψε...

ΥΓ2. Δεν μπορούμε παρά να γελάμε με την παραπληροφόρηση των μμε για συγκρούσεις με δυνάμεις καταστολής, καροτσάκια με προιόντα που
δεν πρόλαβαν να μοιραστούν κλπ...

ΥΓ3. Φυσικά και υποστηρίζουμε την απαλλοτροίωση χρημάτων για κινηματικούς σκοπούς απλά στη συγκεκριμένη δράση θέλαμε να δώσουμε διαφορετικό
περιεχόμενο.

Οι κλέψαντες του κλέψαντος

Αυτά λένε, αυτά κάνουν. Νομίζουν ότι έτσι αλλάζει ο κόσμος. Δυστυχώς είναι ένα κομμάτι της νεολαίας που χρειάζεται ψυχιατρική παρακολούθηση.

Νάμαστε πάλι εδώ!!

Τα προβλήματα με τη σύνδεση στο διαδίκτυο, όταν γίνεται αλλαγή πάροχου διαδικτύου, είναι μεγάλα. Είμαι ακόμα εκτός σύνδεσης και αναγκάζομαι να μετακινούμαι με το φορητό υπολογιστή σε άλλους χώρους για σύνδεση.  Έτσι χάνεται η συχνή επαφή. Ελπίζω το σύστημα να διορθωθεί σύντομα.

Όλη η Ελλάδα μια κομπίνα. Η Λάρσα και το Μενίδι ίσα και όμοια.

ΜΑΡΜΑΡΑΔΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

«Μπίζνες» στους… τάφους και στα μνήματα

Του Δημήτρη Βάλλα

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα, 14 Ιουνίου 2010

Εκμετάλλευση στους …τάφους και στα …μνήματα από υπαλλήλους του Δήμου Λάρισας και μάλιστα με τζίρους που ξεπερνούν τα 20.000 έως 30.000 ευρώ τον μήνα καταγγέλλουν μαρμαράδες και άνθρωποι του χώρου ζητώντας την άμεση παρέμβαση του Δήμου Λάρισας.  Το όλο σκηνικό έχει να κάνει με επισκευές αλλά και δημιουργία καινούργιων μνημείων στο νεκροταφείο . Εκεί στους … ενδιαφερόμενους, σύμφωνα με καταγγελίες που έχει δεχτεί η «Ε», εμφανίζονται υπάλληλοι του νεκροταφείου που δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν αυτές τις εργασίες. Όπως καταγγέλλουν οι επαγγελματίες μαρμαράδες στο νεκροταφείο έχει στηθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός «ανάληψης έργου» . «Έχουμε, θα μας πουν, στη Λάρισα 4-5 κηδείες ημερησίως. Ο τζίρος σε μάρμαρα και επισκευές μνημείων φθάνει τα 100.000 ευρώ το μήνα, από αυτά τα 20.000 έως 30.000 ευρώ πάνε στους υπαλλήλους του Δήμου που ενώ πληρώνονται ως μόνιμοι υπάλληλοι «βγάζουν από την όλη ιστορία πολλά χρήματα αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τις επισκευές μνημείων, αλλά ακόμα και κατασκευές ολόκληρων τάφων». Οι μαρμαράδες, όπως επισήμαναν στην «Ε» απευθύνθηκαν καταγγέλλοντας τα γεγονότα στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Λάρισας λέγοντας μάλιστα «ότι θα φέρουν τον Τριανταφυλλόπουλο στα νεκροταφεία». Εμείς δεν θεωρούμε τον Τριανταφυλλόπουλο (ρυθμιστή αξιών) στην τοπική μας κοινωνία. ….Και επ’ αυτού περιμένουμε απαντήσεις.

Με παρόμοια θέματα δεν έχει σχέση ο δήμος μας!!

Όλοι στην κρεμάλα.

Νάμαστε πάλι εδώ. Η σύνδεση με το διαδίκτυο αποκαταστάθηκε επιτέλους!

Όλοι στην κρεμάλα. Αυτό πρέπει να είναι το σύνθημα που θα πρέπει να φωνάζουμε όλοι, αν δεν είμαστε μέσα στα κόλπα.(εδώ)

Ο όρκος στον Ιπποκράτη ήταν όρκος στον Μαμωνά!