Πολλή φασαρία φαίνεται ότι γίνεται για την «ματωμένη σημαία» του πολυτεχνείου Την έχει λέει η ΠΑΣΠ ( η φοιτητική παράταξη του ΠΑΣΟΚ), η οποία δε την δίνει σε άλλες παρατάξεις ή στη διοίκηση του Πολυτεχνείου. Μετά από παρέμβαση στο Γενικό Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ από άλλες φοιτητικές παρατάξεις, ο Γενικός Γραμματέας υποσχέθηκε ότι θα κάνει παρέμβαση στην ΠΑΣΠ να παραδώσει τη σημαία στο Προεδρείο της Βουλής. Το Πολυτεχνείο ζητάει επίσης τη σημαία.
Αλλά για ποια σημαία συζητάμε; Μήπως για εκείνη που βρισκόταν στην πύλη του Πολυτεχνείου, όταν έριξε την πύλη το τάνκ; Από το video που έχει ληφθεί τη στιγμή της εισόδου του τανκ φαίνεται ότι πρώτα πέφτει η σημαία που ήταν στερεωμένη στο κιγκλίδωμα της πύλης, πάνω της έπειτα πέφτει το κιγκλίδωμα της πύλης και από πάνω τους περνάει το τανκ, βάρους αρκετών τόνων. Οι παρευρισκόμενοι στο Πολυτεχνείο υποχρεώθηκαν από την αστυνομία και το στρατό να εγκαταλείψουν αμέσως το χώρο. Άλλοι οδηγήθηκαν στην Ασφάλεια και το ΕΑΤ ΕΣΑ και άλλοι κατόρθωσαν να διαφύγουν. Η κατάσταση την άλλη μέρα φαίνεται στην εικόνα.
Η απορία μου είναι πως βρέθηκε αυτή η σημαία στα χέρια αρχικά της ΕΦΕΕ και έπειτα της ΠΑΣΠ. Η σημαία είχε διαστάσεις 2,5 x4,0 μέτρα, δεμένη σε ιστό, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Ποιος μέσα στον πανικό των στιγμών κατάφερε να πάρει τη σημαία κάτω από τα σίδερα της πύλης του Πολυτεχνείου; Την άλλη μέρα η εικόνα της πύλης του Πολυτεχνείου μιλάει μόνη της. Επειδή δεν είναι εκείνη η σημαία, ποια είναι τελικά η «ματωμένη σημαία»; Θα μπορούσα και εγώ να έχω μια σημαία και να ισχυρίζομαι ότι είναι του Πολυτεχνείου. Με λίγη προβολή στην τηλεόραση και λίγες μαρτυρίες επωνύμων σήμερα, φοιτητών τότε να επιβεβαιώνουν το γεγονός. Άλλωστε στα κάγκελα του Πολυτεχνείου ήταν κρεμασμένες δεκάδες σημαίες.
Είναι και αυτό ένα από τα ιστορικά ψέματα. Οι φοιτητικές παρατάξεις αγωνίζονται να οικειοποιηθούν ένα ψέμα. Στην διαδήλωση για την επέτειο εκπρόσωποι φοιτητικών παρατάξεων περιφέρουν τη «ματωμένη σημαία . Νομίζουν ότι έχουν κάποια σχέση με τους φοιτητές εκείνης της εποχής. Σήμερα είδαμε τους «προοδευτικούς» φοιτητές με τις κόκκινες σημαίες σε χοντρό κοντάρι να τις χρησιμοποιούν ως ρόπαλα εναντίον φοιτητών της ΔΑΠ, που πήγαν να καταθέσουν στεφάνι για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Με τον ίδιο τρόπο κτυπούσαν οι μπάτσοι τους φοιτητές στο χώρο γύρω από το Πολυτεχνείο. Εκείνοι ήταν οι φασίστες. Οι σημερινοί είναι αγωνιστές της δημοκρατίας. Σε μερικούς φοιτητές προοδευτικών παρατάξεων έχει δημιουργηθεί η νοοτροπία ότι το Πολυτεχνείο είναι δικό τους κατόρθωμα. Δική τους ιδιοκτησία. Οι άλλοι δεν έχουν δικαίωμα να τιμήσουν την επέτειο. Κρίμα να διαπαιδαγωγείται η νέα γενιά με τέτοιες αντιλήψεις.
Δεν είναι μόνο η σημαία ένα ιστορικό ψέμα. Το άλλο είναι η πύλη του Πολυτεχνείου που έριξε το τανκ. Σε όλο τον κόσμο έχει περάσει η αντίληψη ότι, αυτό που στεφανώνουν σήμερα είναι η ιστορική πύλη. Στην πραγματικότητα είναι μια πεταγμένη πύλη από την Πολυτεχνειούπολη του Ζωγράφου, που την έφεραν και την εκθέτουν ως πραγματική πύλη. Δεν εμφανίστηκε στους εορτασμούς της επετείου τα πρώτα χρόνια, αλλά αργότερα.
Για του λόγου το αληθές υπάρχουν εμφανείς διαφορές και ως προς το διάκοσμο και ως προς τις διαστάσεις. Το ύψος της υποτιθέμενης πύλης είναι περίπου 3 μέτρα, ενώ της πραγματικής ήταν περίπου 4 μέτρα, όπως φαίνεται από τις πλαϊνές πόρτες, που δεν έχουν αλλάξει από τότε.
Είναι και το κεφάλι, που εικονίζει τον άγνωστο φοιτητή. Και αυτό είναι ένα ψέμα. Μετά τη μεταπολίτευση πρύτανης του Πολυτεχνείου εκλέχθηκε ο Γ. Βουδούρης, μέλος του ΚΚΕ. Είχε φίλο τον γλύπτη Μέμο Μακρή, του οποίου υπήρχαν πολλά έργα του στην Ουγγαρία, όπου ζούσε ως πολιτικός πρόσφυγας. Ένα από τα έργα του ήταν το μπρούτζινο κεφάλι με τα χαρακτηριστικά του μεγάλου έλληνα ιστορικού Νίκου Σβορώνου, και αυτού μέλους του ΚΚΕ. Με ενέργειες του Πρύτανη Γ. Βουδούρη τοποθετήθηκε κοντά στην είσοδο του Πολυτεχνείου να συμβολίζει τους αγώνες των φοιτητών.
Τρία σύμβολα που δεν έχουν σχέση με εκείνες τις ημέρες. Η σημαία σύμβολο του κράτους μπορεί να φέρεται στις επετείους, χωρίς να είναι η αυθεντική σημαία από το Πολυτεχνείο. Η κεφαλή που συμβολίζει το κεφάλι του Σβορώνου θα μπορούσε να είναι στο Πανεπιστήμιο ή την Ακαδημία, ένδειξη αναγνώρισης του κράτους για το μεγάλο του τέκνο. Έπρεπε όμως να εγγραφούν υποθήκες για την καπηλεία των αγώνων των φοιτητών, που δεν είχαν καμία σχέση με το κόμμα ή τα κόμματα. Η πύλη τέλος θα μπορούσε να εξηγηθεί στον κόσμο ότι είναι ένα εικαστικό έργο για να θυμίζει τις μέρες εκείνες, όπως θα μπορούσε να είναι ένας ανδριάντας ή κάτι άλλο.
Οι ψευδαισθήσεις όμως είναι χρήσιμες για κατανάλωση, όπως η Ζώνη της Παναγίας που περιφέρουν οι μοναχού του Βατοπεδίου, η πέτρα που καθόταν ο Όμηρος στη Χίο κ.α.
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου