Αυτοί που φεύγουν, αλλα μένουν...

Το τέλος της σχολικής χρονιάς σημαίνει το τέλος στα βάσανα των μαθητών, την αρχή της ξεκούρασης με τις καλοκαιρινές διακοπές. Για μερικούς μαθητές σημαίνει και αλλαγή σχολείου, από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, από το Γυμνάσιο στο Λύκειο. Αλλάζουν σχολείο, αλλάζουν συμμαθητές και φίλους.
Το τέλος της σχολικής χρονιάς μερικές φορές είναι η αρχή μιας αλλαγής και για τους εκπαιδευτικούς. Μερικοί αλλάζουν σχολείο, για μερικούς όμως είναι οι τελευταίες μέρες στο σχολείο. Βγαίνουν στη σύνταξη. Η μεγάλη αλλαγή στη ζωή τους.
Την εκπαίδευση αποχαιρέτησαν και ο Ευριπίδης Ντούλας και η σύζυγός του Ματούλα Μπαχτσεβάνη. Διευθυντής ο ένας, υποδιευθύντρια η άλλη στο 17ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών. Στην εφημερίδα "Νέοι Στόχοι" της 17/6/2009 υπάρχει ολοσέλιδο άρθρο για το γεγονός αυτό. Οι φωτογραφίες στο άρθρο είναι "καθαρές". Οι τιμώμενοι, οι συνάδελφοί τους, οι μαθετές τους, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων. Κανένας επίσημος, υφυπουργός, βουλευτής, δήμαρχος, δημοτικός σύμβουλος. Άλλωστε η φωτογράφηση με τους τιμώμενους δε μπαίνει σε προεκλογικό φυλλάδιο.
Τον Ευριπίδη τον γνωρίζω λίγο, τον είδα στη δενδροφύτευση στους 40 μάρτυρες, αυτός με το σχολείο του, τους μαθητές του. Το μόνο σχολείο που πήρε μέρος στη δενδροφύτευση. Και εκείνος με τη γυναίκα δίπλα στους μαθητές του, τα παιδιά του. Παραπέρα οι άλλοι, που ήρθαν για κοινωνική εκδήλωση. Για φωτογράφηση. Δεν έκαναν τον κόπο να τους καλέσουν κοντά τους. Δε χώραγαν στη φωτογραφία.
Τους σωστούς δασκάλους τους φωτογραφίζουν οι μαθητές τους, και τους κρατάνε μέσα τους, στην καρδιά τους. Εκεί θα έχουν τον Ευριπίδη και τη Ματούλα. Άξιοι.

Οι άξιοι______________________________________________________________Οι άλλοι