Οι πραγματικοί ήρωες

Στο ΕΨΙΛΟΝ της Ελευθεροτυπίας της 26/10/2008 δημοσιεύθηκε συνέντευξη με τίτλο «Τσίπρας Σάντας». Όπως αναφέρεται στην αρχή του άρθρου το έντυπο ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα(του Συνασπισμού βεβαίως-βεβαίως) να γίνει “δημοσιογράφος για μια ημέρα”. Ο Αλέξης (συγνώμη Αλέξη μπορώ να σε λέω με το μικρό σου όνομα;) ζήτησε να πάρει συνέντευξη από τον Λάκη Σάντα. Άγνωστο στο πολύ κοινό και ειδικότερα τη νέα γενιά. Δύο φορές τον έχει δείξει για λίγο η τηλεόραση. Δεν είναι άλλωστε του επιπέδου του Λάκη (του Λαζόπουλου) και άλλων δημοκρατών. Δεν έχει και μεγάλη ακροαματικότητα. Γιατί να τον δείξω η τηλεόραση;
Για αυτούς που έζησαν αρκετά χρόνια πριν γνωρίζουν ότι δύο νεαροί, που μόλις είχαν βγάλει το γυμνάσιο (το τότε εξατάξιο γυμνάσιο), ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Λάκης) ΣΑΝΤΑΣ και ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ, κατέβασαν το βράδυ της 30η προς την 31η Μαΐου του 1941 από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία.
Και οι δύο είχαν περίπου την ίδια διαδρομή, εντάχθηκαν στην αντίσταση, ακολούθησαν για τον Σάντα φυλακίσεις, εξορίες (τιμήθηκε δεόντως από το ελληνικό κράτος) στην Ικαρία, την Μακρόνησο, από όπου διέφυγε το 1948 αρχικά στην Ιταλία και στη συνέχεια στον Καναδά, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο.
Ο Γλέζος μετά την απελευθέρωση εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τη δράση του ως μέλος του ΚΚΕ καταδικάσθηκε σε θάνατο, σε ισόβια δεσμά, αλλά από τη διεθνή κατακραυγή οι ποινές δεν εκτελέσθηκαν και αποφυλακίστηκε το 1954. Το 1951, αν και φυλακισμένος εξελέγη βουλευτής, το ίδιο και το 1961. Αργότερα εξελέγη δυό φορές βουλευτής και μια ευρωβουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, αργότερα με το Συνασπισμό κλπ. Τιμήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση με το βραβείο Λένιν. Αλλά για την ιστορία του ίσως σε άλλη ευκαιρία να τα ξαναπούμε.
Ο Απόστολος Σάντας γύρισε από τον Καναδά το 1963. Ασχολήθηκε με την οικογένειά του και την εργασία του. Στην ηλικία των 86 ετών σήμερα κρατάει ακόμα τις ιδέες του. Το σεβασμό στον εαυτό του. Δεν έγινε μπαλάκι μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, όπως ο άλλος. Δεν εξαργύρωσε την πράξη του με τιμητικές παρωδίες, με πολιτικά αξιώματα. Έκανε αυτό που πρέπει να κάνει κάθε πραγματικός ήρωας. Να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, για την πατρίδα, τις ιδέες του, το κοινωνικό σύνολο. Έπειτα να γυρίζει στη δουλειά του . Στο σπίτι του. Να παραμένει όμως πάντα ενεργός πολίτης. Και ένας τέτοιος ΗΡΩΑΣ είναι ο Απόστολος Σάντας.

Να γυρίσουμε όμως και στο Έψιλον, ένα καλό έντυπο που έκανε μια τεράστια απρέπεια. Έβαλε τίτλο στη συνέντευξη Τσίπρας Σάντας. Με το ίδιο μέγεθος γραμμάτων και με πιο έντονα του Τσίπρα. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας που έπαιξε τη ζωή του κορώνα-γράμματα, ένας που είχε σχέση ο τρόπος ζωής του με τις ιδέες του, με ένα νεαρό που για λόγους επικοινωνιακούς πήρε το δαχτυλίδι από τον Αλαβάνο για να γίνει πρόεδρος του Συνασπισμού [της αριστεράς των κινημάτων (για ποιο πράγμα) και της οικολογίας]
Ο Σάντας με αγώνες στην αντίσταση, στα βουνά για τις ιδέες του όπου τραυματίστηκε σοβαρά, στις φυλακές, στις εξορίες και τέλος ως πολιτικός πρόσφυγας μακρυά από την Ελλαδα. Ο Τσίπρας ως ΚΝίτης έλαβε μέρος σε μαθητικές καταλήψεις και σε αγώνες ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, όπου τραυματίστηκε σοβαρά (του έφεραν δάκρυα τα αέρια των δακρυγόνων!!).
Αυτή η συνέντευξη είναι δουλειά image maker για ενίσχυση του Συνασπισμού και του Alexis Αν είχα πρόσβαση στο Έψιλον θα ρώταγα. Αν έπαιρνε τη συνέντευξη η Βάνα Μπάρμπα, η συνέντευξη θα είχε τον τίτλο Μπάρμα Σάντας; Ισως δούμε κάτι παρόμοιο μια μέρα.
Εσείς εκεί στο Έψιλον, βάλτε και το Γιώργο να πάρει μια παρόμοια συνέντευξη, μήπως πάρει κανένα αγωνιστικό πόντο παραπάνω. Εκλογές έρχονται.


Τι να ατενίζουν, το μέλον με εμπιστοσύνη στις νέες γενιές (όπως λέει η λεζάντα στο Έψιλον) ή τον "κανένα" που επιλέγουν οι πολίτες σήμερα να τους κυβερνήσουν;