Τις μέρες των Χριστουγέννων του 2008 μια γυναίκα δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι, όχι για ερωτικούς λόγους, όπως γινόταν παλιά. Το θύμα ήταν καθαρίστρια και δεν επέστρεφε από γλέντι, αλλά από τη βραδινή της βάρδια. Η επίθεση έγινε προκειμένου να «συνετιστεί», γιατί ήταν η ψυχή ενός μικρού, αλλά δυναμικού συνδικαλιστικού κινήματος στον χώρο της καθαριότητας. Το όνομά της Κωνσταντίνα Κούνεβα, βουλγαρικής καταγωγής, που εργαζόταν στην Ελλάδα. Με αφορμή αυτή την κατάσταση έγινε εκμετάλλευση από αριστερούς , αριστεριστές και αντιεξουσιαστές. Ζήταγαν σύμβολα ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος και νόμισαν ότι το βρήκαν στο πρόσωπο της Κούνεβα. Γράφτηκαν κείμενα, έγιναν κινητοποιήσεις, έγιναν συγκεντρώσεις, κανένας δεν την βοήθησε. Το κράτος της προσέφερε νοσοκομειακή περίθαλψη στον «Ευαγγελισμό» για αποκατάσταση της υγείας της.
Τα πράγματα τα έβαλε στη θέση τους η Κωνσταντίνα Κούνεβα σε συνέντευξη που έδωσε στο δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα τα "Νέα".
Μερικά σημεία από τη συνέντευξη αξίζει να τα προσέξετε.
Ξέρετε ότι βγήκαν πολλοί στους δρόμους για σας.
Όχι πάρα πολλοί, αλλά πολλοί.
Ναι, το έμαθα. Στην αρχή δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Μου φαινόταν περίεργο. Δεν υποστήριξαν όμως μόνον εμένα, προσπαθούσαν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, ήταν ένας τρόπος αντίδρασης.
Έγιναν διαδηλώσεις, έγραψαν συνθήματα.
Με αυτό, που γράφουν δηλαδή συνθήματα στους τοίχους, δεν συμφωνώ. Καλό είναι να έχεις άποψη, αλλά να μη χαλάς κάτι που δεν μπορείς να το φτιάξεις ξανά ο ίδιος. Πρέπει να προσέχουμε το περιβάλλον γύρω μας. Και τα μαγαζιά, τον κόσμο.
Δεν πιστεύετε δηλαδή στη βία. Ούτε ως απάντηση στη βία του κράτους.
Ε βέβαια, η βία δεν χρειάζεται.
Υπάρχει ένας τρόπος πολύ καλός: ο λόγος.
Μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο μόνο με τον λόγο;
Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Βία σημαίνει φόβος. Βία χρησιμοποιεί αυτός που φοβάται. Για ποιον λόγο να χρησιμοποιήσει βία ο εργαζόμενος; Τι έχει να κερδίσει;
Αξίζει να τη διαβάσετε ολόκληρη. (εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου