Επειδή και άλλη φορά έγινε αναφορά για τους αγώνες του κ. Δημάρχου κατά τη διάρκεια της δικτατορίας θα αναφερθώ στη συνέντευξη που έδωσε προεκλογικά ο κ. Δήμαρχος στο acharnet.gr και τον Δημοσιογράφο, Ανδρέα Δελαβερίδη. Είπε: «Γεννήθηκα στην πρώην Σοβιετική Ένωση το 1951. Ήμουν μέλος μιας οικογένειας με 8 παιδιά και τελείωσα το 7τάξιο γυμνάσιο. Ήρθαμε στην Ελλάδα το 1965 και τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, ιδιαίτερα λίγο αργότερα, στα χρόνια της δικτατορίας. Έτσι αποφάσισα να πάω στη Γερμανία, ολομόναχος χωρίς καμιά βοήθεια, για να σπουδάσω και να δουλέψω» .
Αν κάνουμε μια αφαίρεση 1967-1951=16 ετών τον βρίσκει η δικτατορία. Που έκανε αντίσταση και δεν ακούστηκε τίποτα; Πως με αντιστασιακή δράση την εποχή της δικτατορίας πήρε διαβατήριο για τη Γερμανία;
Για την αντιστασιακή δράση στη Γερμανία είπε: «Εκεί έφερα σε ένα τραπέζι, Τούρκους, Κυπρίους και Έλληνες με θέμα την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και βγάλαμε αποφάσεις κατά της Τουρκίας, με αποτέλεσμα να το θεωρήσει η εκκλησία πολύ σημαντική υπόθεση και να μου χορηγήσει υποτροφία για 33 μήνες». Αυτή ήταν η αντιστασιακή του δράση, σύμφωνα με τη δική του αναφορά. Εκτός αν ήταν και άλλη και μας την έχει κρύψει.
Στην ίδια συνεδρίαση και ο κ. Κούτας, απαντώντας στους χαρακτηρισμούς του κ. Τοπαλλιανίδη περί φασιστικής νοοτροπίας, είπε: " και εγώ ήμουνα μέσα στο Πολυτεχνείο". Εκεί που εκατοντάδες Έλληνες ήταν στα γεγονότα του Πολυτεχνείου (μέσα και έξω) και μετά την πτώση της δικτατορίας δήλωσαν όλοι οι Αθηναίοι και οι κάτοικοι της Αττικής ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο. Σιγά ρε Έλληνες, πόσοι χωράνε μέσα στο Πολυτεχνείο;
Υπήρχαν και άλλοι που ήταν μέσα και δεν το αναφέρουν. Όπως δεν ανέφεραν οι παλαιότεροι ότι πολέμησαν στην Αλβανία και την Κύπρο. Τι να πουν; Ότι έκαναν εκείνο που έπρεπε να κάνουν; Το καθήκον τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου